آیـا همه مرزنشینان باید از خدمات مرزنشینی بهرمند باشند ؟
آیـا همــه مـرزنشینــان بایــد از خـدمـات مرزنشینـی بهرمنــد بـاشنــد ؟
مردم پر درآمد ترین استان ایران هم عضو تعاونی مرزنشینان هستند
قانون هدفمند کردن یارانه ها در زمستان سال 1387 از سوی دولت نهم ارائه شد و در تاریخ 27 آذر 1389 رسماً اجرائی شد .
در مرحله اول این طرح 40500 تومان به ازای هر نفر در ماه و در مجموع 4000 هزار و 800 میلیارد تومان به حساب خانوارها واریز شد . اما میزان درآمد حاصل از هدفمندی یارانه ها از سال 1389 تا خرداد سال 1391 ، 30 هزار میلیارد تومان و میزان مصارف 62 هزار میلیارد تومان بود که این ارقام نشان دهنده کسری 32 هزار میلیارد تومانی بود .
در مرحله دوم این طرح پرداخت یارانه ها از تاریخ 20 فروردین 1393 و با ثبت نام از متقاضیان آغاز شد . در این مرحله با مجوزی که از سوی مجلس شورای اسلامی در چارچوب تبصره 21 قانون بودجه سال 92 به دولت داده شد دولت را موظف کرد با ساز و کاری که مد نظر خودش است این مرحله را به انجام برساند لذا ثبت نام از متقاضیان در تاریخ 20 فروردین 1393 رسماً کلید خورد و در نهایت طبق نظر سنجی بعمل امده 2 / 91 درصد مردم ایران تمایل خود را برای دریافت یارانه اعلام کردند . روزنامه ایران خبر از ثبت نام حدوداً 22 میلیون خانوار ( نزدیک به 70 میلیون نفر ) داد . و طبق خبرگزاری تسنیم بر اساس اعلام آقای نوبخت تنها 5 / 7 میلیون نفر از دریافت یارانه نقدی در فاز دوم انصراف دادند .
انصراف از یارانه ها در سال 1393 فراگیر شد . ابتدا در برنامه های تلویزیونی و پیامک های تلفنی و ... به این امر پرداخته شد و افراد متمکن را تشویق به انصراف از یارانه ها نمودند اما با گذشت زمان سخن از حذف اجباری یارانه های افراد پر درآمد و دهک های بالای درآمدی جامعه به میان آمد که بر همین اساس در لایحه بودجه سال 1395 سخن از حذف یارانه 24 میلیون نفر است حال در هر نقطه از کشور که سکونت داشته باشند . آقای مسعود پزشکیان نماینده مجلس نهم در این زمینه عنوان کرده بود مگر میشود در یک کشور 90 درصد ، نیازمند باشد ؟ یعنی در کشور ما 90 درصد زیر خط فقر هستند ؟
هدف از نوشته بالا و مقایسه آن با تعاونیهای مرزنشین این بود که با توجه به اینکه این شرکتها در نقاط مرزی تشکیل شده همه افراد اعم از ساکنین استانهای پر درآمد تا کم درآمد ، افراد غنی تا فقیر بعضویت این شرکتها درآمده و از مزایای آن بصورت یکسان برخوردار هستند این در حالی است که اهداف این تعاونیها حمایت از اقشار کم درآمد جامعه مرزنشین ، رفع معضل بیکاری ، توزیع کالای رایگان میان مردم محروم و... معرفی شده است . اما شاهد آن هستیم که هر شخص با هر وضع مالی با دریافت کارت الکترونیک مرزنشینی از خدمات آن به مانند افراد محروم استفاده می نماید. آیا این امر نیاز به برسی مجدد ندارد ؟ آیا دولت برای این طرح هم نباید ساز و کاری بیندیشد که محرومان واقعی ، بخصوص استانهای محروم و کم درآمد ، تنها از مزایای طرح برخوردار باشند ؟
روح الله علی بیگی
