قانون مبادلات مرزنشینان و این همه سوال بی جواب
...
1- همانگونه که مستحضر هستید واردات کالاهای مرزنشین به 41 قلم کاهش یافته که از این میزان 41 قلم 6 قلم آن مختص استانهای شرقی است و 4 قلم آن هم بنوعی میشود گفت مختص به استانهای ساحلی میباشد .
2- در توصیبنامه جدید هیئت محترم وزیران بتاریخ 16/03/1395 علاوه بر کاهش این اقلام از 71 قلم به 41 قلم کالا ، ضمن کاهش میزان واردات هر قلم به میزان 50 درصد ، تعرفه و حقوق گمرگی برخی کالاها منجمله کالاهای خوراکی را را از 2 درصد به 30 درصد افزایش داده که این موضوع بنوعی جای بحث دارد و ما هم بر این تصمیم هیئت دولت در حمایت از اقشار مستضعف و محروم مرزنشینان احترام خواهیم گذاشت
3- اما بصورت مختصر خدمت مسئولین عزیز بیان می نمائیم از آنجائیکه واردات کالاهای مرزنشین همواره بعلت نداشتن سرمایه از طریق جذب سرمایه گذار و با سرمایه آنان (مطابق بخشنامه شماره 10 وزارت تعاون بتاریخ 25 مرداد 1385 ) صورت میپذیرد مستلزم این است که این کالا پس از ورود به کشور ، در همان استان مرزی بفروش برسد و سپس سود حاصله بین اقشار مرزنشین توزیع گردد از آنجائیکه واردات شرکتهای مرزنشین در یک زمان خاص صورت میپذیرد بعنوان مثال در بحث واردات برنج خوراکی ، بیش از هزاران تن برنج در یک زمان خاص به بازار هر استان مرزی تزریق میگرد آیا نباید این برنج که با سرمایه شرکت سرمایه گذار و شرکت وارد کننده صورت گرفته اول بفروش برسد تا سود حاصل از فروش بین مرزنشینان توزیع گردد ؟
نکته بعد اینکه اگر قرار است که تعاونی به مانند یک بازرگان ، تاجر شخصی 30 درصد حقوق ورودی را پرداخت نماید ، دیگر چه حمایتی از مرزنشین و تعاونی مرزنشین شده است ؟ چرا که همان بازرگان ، تاجر ، وارد کننده شخصی هم همین میزان عوارض را پرداخت میکنند با این امتیاز که برنج وارداتی را بدون هیچ گونه واهمه ی میتوانند به هر نقطه از کشور ترانزیت نمایند . پس حمایت از من مرزنشین در کجای این قانون و مصوبه جدید جایی دارد؟ اگر سرمایه گذاری با ریسک پذیری پا به میدان نهاده بخاطر استفاده از معافیت مالیاتی تعاونیها بوده که علاوه بر حفظ منافع خود ، منافع و سود تعاونیها را نیز تأمین نماید .
اگر قرار بر این است که خروج کالای مرزنشینان اولا با موافقت شورای ساماندهی مبادلات مرزی استان و دوما با پرداخت مابه تفاوت عوارض آن صورت بگیرد چرا سرمایه گذار این همه دغدغه و دردسر را بجان بخرد و اقدام به واردات سهمیه تعاونی نماید و بخواهد تعاونی را در سود خود سهیم بدارد؟ همچنین زمانی که بازار پر شده از انواع برنج با مارکهای مختلف آیا سرمایه گذاران تعاونیها بنشینند و سهمیه چندین هزار تنی واردات مرزنشینان را بصورت کیلویی بفروش برسانند ؟ سهمیه ای که بنوعی بیش از گنجایش بازار استان است !!
مخلص کلام اینست که : در قانون ساماندهی مبادلات مرزنشینان خروج کالای مرزنشینی را از استان قاچاق میداند که با پرداخت مابه تفاوت آن به اصطلاح از آن رفع قاچاق میگردد ولی لازم میدانیم بیان نمائیم سود تعاونی و مردم مرزنشین در بحث واردات کالاهای مرزنشین به همین عدم پرداخت مالیات و عوارض آن است و الا دیگر از مرزنشینان و تعاونیهای مرزنشین چه حمایتی شده است ؟!
همانگونه که اقدام به اصلاح قانون واردات مختص مرزنشینان مینمایند : 1- عوارض را از دو درصد به 30 درصد افزایش میدهند 2- اقلام را از 71 قلم به 41 قلم کاهش میدهند 3- میزان هر قلم را هم به نصف کاهش میدهند ؟!! چرا ممنوعیت خروج کالا از استان را برداشته نشد ؟ البته با تصویب این قانون جدید نیازی به یافتن جواب این همه سوال بی جواب نخواهم داشت چرا که قطعاً دیگر هیچ سرمایه گذاری به سمت تعاونیها نخواهد آمد و با تعطیلی این تعاونیها انشالله از دغدغه مسئولین عزیز کاسته خواهد شد
