اشکال کار کجاست که مرزنشینان در فقر و محرومیت به سر میبرند ؟

پایگاه اطلاع رسانی تعاونیهای مرزنشینان - اشکال کار کجاست که مرزنشینان در فقر و محرومیت به سر میبرند ؟

 

02/ 11/ 1393

روزنامـه جمهوری اسلامی

کشور ما 6000 کیلومتر مرز خشکی و بالغ بر 2700کیلومتر مرز آبی دارد که درواقع 16 استان مرزی ایران که دارای 37میلیون نفر جمعیت می‌باشند (50? کل جمعیت کشور) با 15 کشورهمسایه هستند. به این ترتیب که در شمال، باکشورهای ترکمنستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان و همچنین قزاقستان و روسیه دردریای خزر در شرق، با کشورهای افغانستان و پاکستان در غرب، با کشورهای عراق و ترکیه و در جنوب، با عمان، امارات عربی، قطر، بحرین، عربستان سعودی و کویت دردریای عمان و خلیج فارس هم مرز هستیم

... تا قبل از انقلاب اسلامی، حداقل استفاده ازاین ظرفیت‌ عظیم به عمل می‌آمد مردم همانند اسلاف خویش و سنتهای قدیم به داد و ستد با اهالی کشورهای همجوار مشغول بودند. آن سوی خلیج فارس در دبی و قطر و عراق و... که امروز زرق و برق و ثروت هنگفت ناشی از نفت آنان، آنچنان فریبنده است که سرمایه‌های مردم ما را نیز به سوی خویش می‌کشاند. آنها در روزگاری نه چندان دور به اعتراف خودشان چشم به سواحل ایران می‌دوختند تا چه زمانی یک لنج یاشناور حامل کالا و آذوقه در افق هویدا شود. پس مردم خود مرز را اداره می‌کردند و هیچ ساز و کار و برنامه‌ریزی مدونی برای رونق و آبادانی آن مناطق وجودنداشت به نحوی که بزرگترین بندر ما در جنوب یعنی بندرعباس فاقد ابتدایی‌ترین امکانات زندگی مثل آب شیرین و برق بود

ولی اکنون سئوال اینجاست که آیا این تمام بهره‌ای است که نظام می‌تواند از این مرز عظیم و گسترده ببرد؟

اشکال کار کجاست که استان ایلام با 430 کیلومتر مرز در فقر و محرومیت دست و پا می‌زند و از نظر آمار بی‌کاری - اعتیاد - طلاق و حتی خودکشی در صدراستان‌های کشور قرار دارد آنهم بعد از تحمل سختی‌های طاقت‌فرسای دوران جنگ؟

چرا از 50 پایانه مرزی کالا، نیمی از آنها (50?) سهمی در صادرات ندارند و در حالت رکود و یاتعطیلی کامل بسر می‌برند؟

چرا بازارچه‌های مرزی که حضور اسمی مرزنشینان در آن آمار قابل توجهی را نشان می‌دهد، از رونق لازم برخوردار نبوده و قوانین دست و پاگیر و رقابت موسسات و سازمانهای انحصارطلب، عرصه را بر حضور بخش خصوصی سالم و تعاونی‌های مرزنشینان تنگ کرده است؟ 

چرا همان بازارهای رنگ و وارنگ و پر زرق و برق جزایرکیش و قشم نیز محلی برای عرضه و فروش کالاهای بنجل کشورهای دیگر با قیمتی گزاف‌تر از داخل کشور شده است؟

و چرا مدیران مناطق آزاد و ویژه اقتصادی در طول سالیان متمادی فعالیت خود، گزارشی از بهبود وضع رفاه و معیشت مردم حداقل در مقایسه با دستمزدهای چند میلیونی و پاداش‌های هنگفت پایان سال خود نمی‌دهند؟

بنادر و بازارهای مرزی ما با کدام کشور توسعه یافته و یاحتی در حال توسعه از نظر حجم صادرات و افزایش تولید و مبادلات مرزی قابل مقایسه می‌باشد؟ و چرا مرز که باید عامل ثبات و پیشرفت یک کشور باشد، امروز حتی از قدرت عظیم مردم مرزنشین برای تامین امنیت شایسته استفاده نمی‌کند؟ در شرق کشور سالیان دراز مردم ما چه شیعه و چه سنی ارتباطات مناسب و منظم با مردم استانهای همجوار خود داشتند و با یکدیگر اغلب فامیل می‌شدند،چرا امروز در این مرز بیش از یک هزار کیلومتری، شاهد شرارت - آدم ربایی قاچاق کالا و انسان و مواد مخدر و امثال آن هستیم؟ اجازه دهیم امنیت مرز راخود مرزنشینان باتکیه بر همان سنت و رویه اجداد خویش در کنار حضور مقتدرانه نیروهای مسلح برقرار نمایند.آنچه امروز در استان‌های مرزی یا بر مردم شریف آن می‌گذرد زیبنده نظام جمهوری اسلامی و حق مردم شریف، محروم و زحمتکش آنها نمی‌باشد. و به نظر می‌رسد ساز و کارهایی برای گسترش ارتباطات بین‌الملل همانند کمیسیون مشترک استانداران مرزی و سفرای ما درکشورهای همسایه که سال86 در وزارت کشور پایه‌گذاری شده و همچنین فعال کردن ستادهای توسعه غرب و شرق کشور. بررسی وضعیت بازارچه‌های مرزی و تعاونی‌های مرزنشینان با دستور صریح ریاست محترم جمهور و تشکیل هیاتی برای رسیدگی به آن به خصوص در مرزهای استان خوزستان و ایلام که رکود جدی ایجاد شده است و اخیرا شاهد تخلیه تدریجی شهر استراتژیک "مهران" به دلایل همین وضعیت و کوچ مردم این شهر و روستاها به مراکز استان بوده‌ایم که می‌تواند بر امینت ملی تاثیر منفی جدی داشته باشد. اینها از جمله راهکارهایی است که می‌تواند فرصتهای مرزی را تقویت نماید . احمد حسینی

لینکخبر